Bekende gezichten in Barcelona!

Ik sta alweer een tijd in Spanje! Waarom ik nu pas weer wat van mij laat horen? De hele dag moet ik hier stil staan in het museum en komen er mensen naar mij kijken. Heel veel mensen! In het begin telde ik zelf de bezoekers nog, maar al snel duizelden de getallen voor mijn ogen. Een suppoost fluisterde mij toe dat er al meer dan 170.000 mensen bij mij zijn langs geweest!

Pas ‘s avonds, als de laatste mensen het museum uit zijn, kan ik wat voor mijzelf doen. Soms glipte ik met die laatste mensen mee de deur uit om Barcelona te ontdekken. 's Ochtends sloop ik dan weer naar binnen. Vaak ook bleef ik lekker binnen en had ik het museum voor mijzelf. Er is zoveel te zien hier, ik kijk mijn ogen uit. Maar met zoveel nieuwe indrukken is het ook wel fijn om af en toe weer wat bekende gezichten te zien. Zo kwam mijn opgraver en grote vriend Anne Schulp weer eens langs en hij gaf zelfs een praatje over mij. Hij vertelde over de opgraving, het onderzoek en wat mij zo speciaal maakt. Anne kan zo goed vertellen. Gelukkig kan je een skelet niet zien blozen.

Verder had Naturalis een actie waarbij zij naamgenoten van mij zochten. Ik ben dan wel opgegraven, maar waar zijn de rest van de dino’s? Er zijn maar weinig T. rexen opgegraven, en die staan eigenlijk allemaal in Amerika, niet zo gezellig dus. Daarom was mijn idee om niet te focussen op soortgenoten, maar op naamgenoten. Naturalis plaatste een oproep en de inzendingen stroomden binnen! Ik ben dan wel de enige T. rex in Nederland, maar in Nederland wonen erg veel mensen die Trix heten! Een van hun, Trixie, kwam speciaal naar Spanje om mij op te zoeken!

Trixie:

“Ik kreeg een ticket van Naturalis om Trix in Barcelona op te zoeken! Waarom ik? Ik heet ook Trix, of nouja ‘Trixie’! Naamgenoten dus. Ik had  de T. rex al een tijdje niet gezien, voor het laatst in Naturalis natuurlijk. Wat een eer om op bezoek te mogen! Ik ging recht voor haar neus staan en heb haar goed geïnspecteerd. Ze ziet er nog net zo mooi uit als toen ze in Leiden was en ze is hier in Barcelona weer helemaal goed in elkaar gezet. Wel is de ruimte waarin ze staat aanzienlijk groter, waardoor ze wat kleiner lijkt. Maar ze blijft indrukwekkend!

Het CosmoCaixa museum is trouwens erg mooi en er is veel te doen. Zo is er een planetarium waar je allerlei leuke experimenten kunt doen en er is zelfs een stukje écht regenwoud! Toch heb ik niet de hele dag met mijn naamgenoot besteed, daarvoor was het veel te lekker weer ;) Ik kan niet wachten om haar weer in Leiden te bekijken, tot in het nieuwe museum Trix!”

Met zoveel nieuwe gezichten was het leuk dat er af en toe een bekende zoals Anne of Trixie tussen zat. Al herken ik af en toe ook al Spanjaarden die vaker geweest zijn. Ik zou eigenlijk 18 februari weer verder reizen, maar blijf nog extra lang in Barcelona, ze zijn aan me gehecht geraakt! Geeft mij nog net wat tijd om een paar koelkastmagneten, slippers of andere souvenirs te kopen voor als ik de Naturalis directeur weer zie. Ik ga er nog even van genieten hier. Had ik al gezegd dat flamingo’s lekker smaken? Als ik straks in Parijs ben laat ik weer wat van me horen. Rwaar!